11/5/09

Η θανατική ποινή στην Ελλάδα

Η θανατική ποινή, όπως έχει αναφερθεί ήδη, υπήρχε στη χώρα μας ήδη από τα αρχαία χρόνια. Ο Δρακόντειος νόμος, η ατίμωση του προδότη της "πόλις", η θεωρία της ανταπόδοσης, και άλλα γεγονότα, οδηγούσαν πολλούς πολίτες στο θάνατο και τη δημόσια ταπείνωση.

Τα ιστορικά στοιχεία σε σχέση με τη θανατική ποινή από τα πρώτα χρόνια μ.Χ. μέχρι και την επανάσταση του 1821 είναι ελάχιστα, ή σχεδόν ανύπαρκτα. Μπορεί να υποθέσει κάποιος ότι γινόντουσαν πολλές εκτελέσεις, όπως και σε άλλα κράτη, αλλά και πάλι, η Ελλάδα δεν ήταν από τις χώρες με έντονη δράση σε αυτό τον τομέα, σε αντίθεση με την Βρετανία, ή με την Αμερική.

Όσον αφορά τη σύγχρονη ιστορία της χώρας, υπάρχουν πηγές που μελετάνε το θέμα της θανατικής ποινής γύρω στο 1830, μετά την απελευθέρωση της χώρας από τους Τούρκους. Γενικά, η "υποδοχή" της θανατικής ποινής στην Ελλάδα δεν ήταν μεγάλη ούτε εκτεταμένη. Οι εκτελέσεις γινόντουσαν στο Ναύπλιο (την τότε πρωτεύουσα της χώρας) και ήταν ελάχιστες σε σχέση με τη δράση άλλων χωρών την ίδια περίοδο.

Είναι χαρακτηριστικό πως τουλάχιστον δύο περιπτώσεις οι οποίες θα τιμωρούνταν κανονικά με την εσχάτη των ποινών, δέχτηκαν ελαφρυντικά. Ένας φόνος θεωρήθηκε ατύχημα, και στον κατηγορούμενο επιβλήθηκε φυλάκιση και πρόστιμο, ενώ μια περίπτωση πειρατείας στην οποία είχε επιβληθεί θανατική ποινή, θεωρήθηκε έγκλημα λόγω ανάγκης, οπότε και μετατράπηκε η ποινή.

Οπότε, γίνεται φανερό ότι κατά την περίοδο του Καποδίστρια, η θανατική ποινή χρησιμοποιούνταν μόνο σε εξαιρετικές περιπτώσεις. Μία από αυτές ήταν η δημόσια εκτέλεση ενός από τους δολοφόνους του Καποδίστρια, η οποία έγινε δεκτή με επευφημίες.

Με την έλευση του Όθωνα, το σκηνικό άλλαξε. Η θανατική ποινή άρχισε να χρησιμοποιείται ευρέως για διάφορα εγκλήματα. Η αντίθεση είναι τεράστια σε σχέση με την προηγούμενη περίοδο όπου οι αρχές προσπαθούσαν να βρουν ελαφρυντικά υπερ των εγκληματιών. Οι τοπικές εφημερίδες υιοθετούν αντιφατικές θέσεις. Σε άλλες περιπτώσεις τάσσονται υπερ της θανατικής ποινής, ενώ κάποιες φορές εκδίδουν ένα δριμύ κατηγορώ ενάντια στους δημίους της εποχής. Μάλιστα, είχαν προσληφθεί ειδικά άτομα για αυτή τη δουλειά, ένα ακόμα στοιχείο που κάνει φανερή την διαφορά ανάμεσα στη στάση των δύο ηγετών απέναντι σε αυτό το ζήτημα.

Την ίδια περίοδο, δημοσιογράφοι και ειδικοί άρχισαν να εκδίδουν θέσεις μέσω των οποίων υποστήριζαν ότι η θανατική ποινή δεν οδηγεί στην ελάττωση του εγκλήματος, και άρα δεν φέρνει τα επιθυμητά αποτελέσματα (ένα επιχείρημα που υιοθετείται και στις μέρες μας). Παράλληλα, υπήρχε και η αντίδραση της εκκλησίας, και του κοινού, οπότε καταλαβαίνουμε ότι ήδη από εκείνη την περίοδο υπήρχαν έντονες αντιδράσεις και αμφιβολίες σε σχέση με την θανατική ποινή ως μέτρο τιμωρίας και πρόληψης του εγκλήματος.

Δεν υπάρχουν πολλά στοιχεία σε σχέση με τη μετέπειτα χρήση της θανατικής ποινής στη χώρα. Αυτό που γνωρίζουμε είναι ότι η θανατική ποινή ήταν σε ισχύ μέχρι το 1973 οπότε και έγινε η τελευταία εκτέλεση. Σε ισχύ παρέμεινε τυπικά μέχρι το 1993 οπότε και χρησιμοποιούταν μόνο για περιπτώσεις εσχάτης προδοσίας, και τελικά, καταργήθηκε πλήρως για όλα τα εγκλήματα ανεξαιρέτως το 2004 με την επικύρωση του 13ου Πρωτοκόλλου της Ευρωπαϊκής σύμβασης για τα ανθρώπινα δικαιώματα.

Βλέπουμε λοιπόν ότι η ελληνική κοινή γνώμη τάσσεται ενάντια στη θανατική ποινή, ήδη από τον 19ο αιώνα. Παρ'όλα αυτά, πολλά σύγχρονα εγκλήματα έχουν οδηγήσει το κοινό σε βαρύγδουπες δηλώσεις μέσω των οποίων ζητούν την εκτέλεση διαφόρων εγκληματιών. Κατά πόσο έχουν δίκιο ή άδικο...αυτό θα το δούμε αργότερα.

Πηγή: Άρθρο, και μελέτη

7 σχόλια:

SHARKastic είπε...

Ενδιαφέρον άρθρο.

Θα ήθελα να συμπληρώσω , πώς σαν χώρα καταργήσαμε επίσημα τη θανατική ποινή μόλις το 1993! Βέβαια η τελευταία εκτέλεση συντελέστηκε το 1973 στην Ελλάδα με την ποινή να μένει ανενεργή τα υπόλοιπα 20 χρόνια, παρόλο , που στο χρονικό διάστημα αυτό, κάποιες συνταρακτικές υποθέσεις εγκληματικών πράξεων ίσως και να ενέγειραν θέμα επιβολής της ποινής.

Little Hope Flags είπε...

Καλημέρα!

Το αναφέρω αυτό στο κείμενο. Πιστεύω ότι η θανατική ποινή καταργήθηκε επίσημα το 1993 επειδή δεν υπήρχαν ίσως οι κατάλληλες "υποδομές" με μια έννοια για την κατάργησή της νωρίτερα.

Το άλλο ζήτημα που θέτεις το έχω υπόψιν για επόμενη ανάρτηση!

Ανώνυμος είπε...

Ψάχνω για την θανατική ποινή κι έτυχε να το δω το άρθρο σας μόλις τώρα.

Είναι πολύ ενημερωτικό, αλλά έχει ένα λάθος.

Η τελευταία εκτέλεση στην Ελλάδα έγινε στις 25 Αυγούστου 1972 και το όνομα του εκτελεσθέντος είναι Βασίλης Λυμπέρης.

Ανώνυμος είπε...

ΚΑΛΗΣΠΕΡΑ ΣΕ ΟΛΟΝ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ...ΚΑΘΕ ΣΟΒΑΡΟΣ ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΠΙΣΤΕΥΕΙ ΠΩΣ ΜΕ ΕΓΚΛΗΜΑ ΔΕΝ ''ΘΕΡΑΠΕΥΤΑΙ'' ΑΛΛΟ ΕΓΚΛΗΜΑ...Ο ΖΩΝΤΑΝΟΣ ΛΟΓΟΣ ΤΟΥ ΘΕΟΥ ΜΑΣ ΛΕΕΙ ΠΩΣ ΚΑΝΕΙΣ ΜΑΣ ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΔΙΚΑΙΩΜΑ ΝΑ ΣΚΟΤΩΣΕΙ ΚΑΝΕΝΑΝ...ΤΙ ΠΙΟ ΞΕΚΑΘΑΡΟ ΑΠ' ΑΥΤΟ ; ΑΝΤΩΝΗΣ ΣΚΑΡΑΣ.

Ανώνυμος είπε...

Στην Ελλαδα νομιζω οτι η θανατικη ποινη δεν εχει καταργηθει εντελως.Νομιζω οτι ισχυει σε περιοδους πολεμου που καποιος κατηγορειται για εσχατη προδοσια.Με την λεξη πομελος μπορει να θεωρηθει ο εμφυλιος,οικονομικος που ζουμε σημερα(αρα θα μπορουσε να εφαρμοστει ακομα και σημερα που διανυουμε ενα οικονομικο πολεμο ???),ο πολεμος μεταξυ κρατων κτλ.Μπορει κανεις να μου απαντησει στο ερωτημα μου ???

Unknown είπε...

ΚΑΙ ΠΑΛΙ ΦΙΛΕ/Η ΜΟΥ ''ΑΝΩΝΥΜΕ'', ΤΟ ΕΓΚΛΗΜΑ ΔΕΝ ΘΕΡΑΠΕΥΕΤΑΙ ΜΕ ΕΓΚΛΗΜΑ...
ΑΝΤΩΝΗΣ ΣΚΑΡΑΣ.

Ανώνυμος είπε...

φανταζομαι οτι καποιοι εδω μεσα, αυτον που εκοψε τον λαιμο του διχρονου αγοριου , μπροστα στον πατερα του, και μετα σκοτωσε και τον ιδιο, θα πρεπει να τον χτυπάμε με κανενα γαρυφαλο..
ας του ριξουμε και 6 ισοβεια, μπας και ζησει 6 ζωες και τιμωρηθει..
αλλα μάλλον σας ειναι καλύτερα, εσας τους ψευτοχριστιανούς και ειρηνιστες, να τους κραταμε (αυτό το ειδος) και να τους ταιζουμε, προκειμενου να συνεχιζουν το θεαρεστο εργο τους και μεσα από τις φυλακες..

Online χρήστες