2/6/09

Διεθνής Αμνηστία

Πολύ συχνά έχω αναφερθεί στη Διεθνή Αμνηστία. Βρήκα κάποιες πληροφορίες σε σχέση με τη θέση της οργάνωσης απέναντι στην θανατική ποινή, οπότε τις μοιράζομαι μαζί σας για να μαθαίνουμε όλοι.

Η Διεθνής Αμνηστία ξεκίνησε τη δράση της το 1961, από ένα τυχαίο συμβάν το οποίο πυροδότησε μια αλυσιδωτή αντίδραση ενάντια στην παραβίαση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Όλα αυτά τα χρόνια, η οργάνωση έχει επεκτείνει τη δράση της σε πολλούς τομείς με στόχο την προστασία των δικαιωμάτων και των πολιτών όλου του κόσμου.

Ένα από τα ζητήματα που αφορά άμεσα φυσικά τη Διεθνή Αμνηστία είναι η θανατική ποινή. Σύμφωνα με το καταστατικό του οργανισμού: "Η Διεθνής Αμνηστία αντιτίθεται στη θανατική ποινή και τα βασανιστήρια και σε κάθε άλλη σκληρή, απάνθρωπη ή εξευτελιστική μεταχείριση ή τιμωρία κρατουμένων ή άλλων προσώπων που βρίσκονται σε περιορισμό, ανεξάρτητα από το αν τα πρόσωπα αυτά χρησιμοποίησαν βία ή υποστήριξαν τη χρήση της."

Οι λόγοι για τους οποίους η Διεθνής Αμνηστία τάσσεται κατά της θανατικής ποινής είναι οι εξής:

-Πιστεύει ότι το δικαίωμα στη ζωή είναι το ύψιστο ανθρώπινο δικαίωμα το οποίο έχει κατοχυρωθεί και νομικά από την Οικουμενική Διακήρυξη των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων.

-Η θανατική ποινή δεν συμβάλλει στην πραγμάτωση των σκοπών της πρόληψης, ούτε της γενικής ούτε της ειδικής.

-Η πιθανότητα εκτέλεσης αθώου είναι συνεχώς παρούσα.

-Είναι αντιφατικό να τάσσονται οι κυβερνήσεις ενάντια στα βασανιστήρια αλλά να προβαίνουν σε νομιμοποιημένες δολοφονίες.

Η Διεθνής Αμνηστία υιοθέτησε τη Διακήρυξη της Στοκχόλμης, του Δεκεμβρίου του 1977, ως κείμενο αρχών το οποίο προβάλλει τις θέσεις της οργάνωσης σχετικά με την θανατική ποινή.

Η Διεθνής Αμνηστία καλεί όλες τις χώρες που διατηρούν ακόμα τη θανατική ποινή να σταματήσουν τις εκτελέσεις άμεσα και οριστικά, να μετατρέψουν όλες τις θανατικές ποινές που εκκρεμούν, και να καταργήσουν και νομικά την εσχάτη των ποινών.

Ακόμα, η Διεθνής Αμνηστία ζητάει από αυτές τις χώρες να βεβαιώσουν τα εξής ως δικλείδα ασφαλείας:
  • Σε κάθε κρατούμενο που κατηγορείται για αδίκημα που επισύρει την ποινή του θανάτου, πρέπει να παρέχονται όλες οι δυνατότητες για μια έντιμη δίκη.
  • Αυτός που καταδικάζεται σε θάνατο έχει το δικαίωμα να προσφύγει σε δικαστήριο ανώτερης δικαιοδοσίας.
  • Η θανατική ποινή δεν εφαρμόζεται σε άτομα τα οποία ήταν κάτω των 18 ετών κατά την εποχή που διαπράχθηκε το έγκλημα.
  • Η θανατική ποινή δεν εφαρμόζεται σε διανοητικά ανάπηρα άτομα.
  • Τα όρια της θανατικής ποινής δεν επεκτείνονται πέρα από τα «πλέον σοβαρά αδικήματα», δηλαδή αυτά με θανατηφόρες ή άλλες πολύ σοβαρές συνέπειες.
Τέλος, ο οργανισμός ζητάει την υιοθέτηση μέτρων που θα οδηγήσουν ενδεχομένως στην οριστική κατάργηση της ποινής, όπως η αυξημένη εφαρμογή χάριτος, και ο σταδιακός περιορισμός του αριθμού των αδικημάτων που επισύρουν τη θανατική ποινή.

Δυστυχώς βλέπουμε ότι παρά τις διακηρύξεις του οργανισμού, μεγάλες χώρες όπως η Κίνα δε σέβονται τα αιτήματά της, όπως επίσης και τις βασικότερες θέσεις της Διακήρυξης των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Παρ' όλα αυτά, η δράση της οργάνωσης είναι πολύ σημαντική αφού έχει εγείρει το δημόσιο ενδιαφέρον γύρω από τη θανατική ποινή, και έχει καταφέρει την κατάργηση της ποινής σε πολλές χώρες, με την βοήθεια και άλλων οργανώσεων, όπως η Ευρωπαϊκή Ένωση η οποία έχει εκδηλώσει μεγάλο ενδιαφέρον για την κατάργηση της ποινής. Αυτό φαίνεται και από το γεγονός ότι σχεδόν όλες οι χώρες της Ευρώπης έχουν καταργήσει τη θανατική ποινή οριστικά.

Μήπως τελικά εκτός από αλλαγή νοοτροπίας, χρειάζεται και μια αρκετά ισχυρή οργάνωση η οποία να μπορεί να επιβληθεί στις διάφορες χώρες για την κατάργηση της θανατικής ποινής, ή έστω για την επιβολή της με περισσότερη φειδώ;

Πηγή: Κείμενο από geocities

6 σχόλια:

Daizy είπε...

Αυτό είναι το θέμα..Ενώ μεγάλοι κι ισχυροί οργανισμοί ανθρωπίνων δικαιωμάτων όπως η Διεθνής Αμνηστία έχουν ενεργοποιηθεί και καταβάλλουν προσπάθειες για τη διασφάλιση αυτών των δικ/των,δυστυχώς μάλλον δεν αρκεί,με πιο χαρακτηριστικό το-λυπηρό-παράδειγμα της Κίνας.

Θέλω να πιστεύω ότι με υπομονή κι επιμονή κάποτε θα βρεθεί λύση,μέχρι τότε όμως κι άλλες ζωές θα προστίθενται στον αριθμό των επιβαλλόμενων θανατικών ποινών.

Little Hope Flags είπε...

Daizy: Δεν αρκεί γιατί η Διεθνής Αμνηστία δεν έχει αρκετή νομική δύναμη για να επιβάλλει την προστασία των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Από την άλλη, ακόμα και αν διέθετε τους πόρους ή την στρατιωτική δύναμη, δεν θα ήταν παράλογο να χρησιμοποιήσει βία για να βάλει ένα τέλος στην άσκηση βίας;
Φαύλος κύκλος...πρέπει να αλλάξει η νοοτροπία των ανθρώπων. Αλλιώς δεν γίνεται τίποτα.

ChicaGriega είπε...

Έχει πέσει στην αντίληψή σου η περίπτωση μιας γυναίκας στο Λάος; Είναι σοκαριστικό να σκέφτεσαι ότι σκοτώνουν ανθρώπους μετά από απόφαση. Αλλά επίσης είναι σοκαριστικά τα εγκλήματα που συνήθως -θέλω να πιστεύω- έχουν αυτοί διαπράξει. Σίγουρα δεν είμαι υπέρ της θανατικής ποινής αλλά δεν ξέρω αν είμαι και κατά σε όλες τις περιπτώσεις... Αν και... Ο άνθρωπος δεν είναι σε θέση να κρίνει και να καταδικάζει ομοίους του.

http://www.timesonline.co.uk/tol/news/uk/crime/article6420868.ece

Little Hope Flags είπε...

Chica Griega: Ομολογώ ότι αυτή την υπόθεση δεν την είχα προσέξει. Ωστόσο, μοιάζει πολύ με μια άλλη ανάρτηση που είχα κάνει "Ο παραλογισμός της Σομαλίας" (http://thanatikipoini.blogspot.com/2009/05/blog-post_20.html). Σε αυτή την υπόθεση μια γυναίκα είχε καταδικαστεί σε θανατική ποινή ενω υπήρχε η υποψία ότι ήταν έγκυος. Και εκτός αυτού, η δίκη της έγινε χωρίς ουσιαστική νομική υπεράσπιση, οπότε καταλαβαίνεις πόσο αναξιόπιστη στάθηκε η δικαιοσύνη σε αυτή την περίπτωση. Ελπίζω να ληφθούν τα απαραίτητα μέτρα και για αυτή τη γυναίκα και για το μωρό της.
Από εκεί και πέρα το θέμα της κύησης και της μητρότητας μέσα στη φυλακή είναι πολύ μεγάλο και δεν ξέρω κατά πόσο μπορούμε να διαμορφώσουμε άποψη γι'αυτό. Πάντως προσωπικά πιστεύω ότι θα έπρεπε να υπάρχουν ξεχωριστές νομικές ρυθμίσεις όσον αφορά τέτοιες περιπτώσεις. Αλλά θα μου πεις τώρα, αυτό είναι ένα μόνο από τα δεκάδες προβλήματα του συστήματος απονομής δικαιοσύνης...

Daizy είπε...

Σίγουρα δεν αρκεί,το θέμα είναι να μπορούσαν οργανώσεις όπως η Διεθνής Αμνηστία να έρθουν σε διαπραγματεύσεις με τις κυβερνήσεις ώστε να πετύχουν κάτι αλλά αυτό μάλλον πιο πολύ ουτοπικό μοιάζει παρά πραγματοποιήσιμο.

Η βαρβαρότητα σ'όλο της το μεγάλειο.Εδώ στην Ινδία(όχι τόσο σχετικό με το θέμα μας αλλά μου'κανε εντύπωση) όταν μια γυναίκα είναι έγκυος σε κορίτσι την αναγκάζουννα υποβληθεί σε άμβλωση ακόμα και στον 5ο μήνα,γιατί όταν θα παντρευτεί θα πρέπει να της δώσουν προίκα και δν έχουν τα χρήματα..Μου φαίνεται σαν ένα είδος θανατικής ποινής της ίδιας της ύπαρξης ενός ανθρώπου,που δεν έχει το δικαίωμα καν να ζήσει.

Little Hope Flags είπε...

Daizy: Μιλάμε για εξαιρετικά ακραίες και απάνθρωπες χώρες. Εδώ για να ταξιδέψουν εκτός των συνόρων τους δουλεύουν δεκαετίες και μερικοί δεν καταφέρνουν να δουν ποτέ πως είναι η ζωή έξω από τους μόνους δρόμους που γνωρίζουν..πραγματικά κρίμα.

Παράλληλα είναι και υποκριτικό από τη μεριά των αναπτυγμένων χωρών. Δεν μπορείς να κλείνεις τα μάτια σε τέτοια θέματα. Το πρόβλημα παραμένει όσο κι αν προπαθείς να το αγνοήσεις..

Online χρήστες