Η μελέτη αυτή δε θα μπορούσε να είναι ολοκληρωμένη χωρίς να αναφερθούμε στα επιχειρήματα υπερ της θανατικής ποινής, και φυσικά στα κατά, τα οποία θα ακολουθήσουν αργότερα.
Η αλήθεια είναι ότι τα επιχειρήματα των δύο αυτών πλευρών αλληλοεπικαλύπτονται. Ακόμα, πολλά από αυτά δε στηρίζονται στη λογική αλλά σε συναισθηματισμούς και ηθικές απόψεις. Είναι λοιπόν δύσκολο να πει κανείς ότι μπορούμε να διαμορφώσουμε ολοκληρωμένη και σωστή άποψη απλά και μόνο διαβάζοντας τα επιχειρήματα των δύο πλευρών. Στην πραγματικότητα, εξαρτάται από την αντίληψη και τα πιστεύω του καθενός το αν θα τεθεί υπερ ή κατά της θανατικής ποινής. Φυσικά πολύ σημαντικό ρόλο παίζει και το κοινωνικό πλαίσιο. Πιο δύσκολα θα τεθεί υπερ της θανατικής ποινής ένας Έλληνας από έναν Αμερικάνο, επειδή αυτό το φαινόμενο δεν υπάρχει πλέον στη χώρα μας. Παρ' όλα αυτά, η αναφορά στα επιχειρήματα πρέπει να γίνει. Ελπίζω ότι θα μπορέσω να παρουσιάσω επαρκώς και τις δύο πλευρές με όση περισσότερη αντικειμενικότητα μπορώ.
Ξεκινάμε λοιπόν...
*Το πρώτο και πιο ισχυρό ίσως επιχείρημα υπερ της θανατικής ποινής είναι η ισάξια ανταπόδοση.
Αν κάποιος δολοφονήσει ένα ή περισσότερα άτομα, ή τελέσει κάποια πράξη η οποία πλήττει σοβαρά μια ανθρώπινη ζωή (γιατί μην ξεχνάμε ότι η θανατική ποινή δεν αφορά μόνο δολοφονίες, αλλά και υποθέσεις ναρκωτικών ή βιασμούς), τότε η μόνη ποινή που μπορεί να επιβληθεί στον εγκληματία είναι η θανατική ποινή. Πώς μπορείς να τιμωρήσεις κάποιον για ένα τόσο σοβαρό έγκλημα; Πρόκειται για το δίκαιο "οφθαλμός αντί οφθαλμού".
Στην ουσία, η κοινωνία υιοθετεί ένα μέτρο, το πιο απλό θα λέγαμε, για να χειριστεί μια τέτοια περίπτωση.
*Ένα δεύτερο επιχείρημα είναι η πρόληψη.
Διάφοροι κοινωνιολόγοι/εγκληματολόγοι και λοιποί επιστήμονες αναφέρουν ότι η φυλάκιση και οι λοιπές ποινές που επιβάλλει το ποινικό σύστημα λειτουργούν αποθαρρυντικά για τους μελλοντικούς εγκληματίες. Με άλλα λόγια, αν δεν τιμωρούταν τόσο αυστηρά η αφαίρεση της ανθρώπινης ζωής, οι περισσότεροι άνθρωποι δε θα δίσταζαν να προχωρήσουν σε μια τέτοια πράξη. Συνεπώς, η θανατική ποινή λειτουργεί αποτρεπτικά.
*Ένα άλλο επιχείρημα σχετίζεται με την δικαίωση της οικογένειας του θύματος.
Αυτό το επιχείρημα είναι περισσότερο συναισθηματικό. Η οικογένεια του θύματος ζητάει, όπως είναι λογικό, την τιμωρία του εγκληματία. Εφόσον αφαίρεσε τη ζωή κάποιου συγγενή της, τότε πρέπει να τιμωρηθεί. Παράλληλα όμως, η οικογένεια αυτή είναι πολύ πιθανό να ζητάει εκδίκηση. Από το να πάρει λοιπόν το νόμο στα χέρια της, το κράτος επεμβαίνει και κάνει αυτό που θα ήθελε να κάνει και η ίδια.
Με άλλα λόγια, το κράτος αποτρέπει τους πολίτες από το να γίνουν και οι ίδιοι δολοφόνοι σε απάντηση μιας δολοφονίας που έπληξε άμεσα τους ίδιους.
*'Αρα μιλάμε και για μια αποτροπή εκδικητικών πράξεων από τη μεριά της οικογένειας.
Η αυτοδικία είναι συχνό φαινόμενο. Η θανατική ποινή αποτρέπει έναν αιματηρό κύκλο αντεκδίκησης.
*Σχετικό με το προηγούμενο επιχείρημα είναι το λεγόμενο "closure", η δυνατότητα που δίνεται δηλαδή στην οικογένεια του θύματος να προχωρήσει μπροστά.
Σίγουρα η θανάτωση του δολοφόνου δεν αρκεί για να ξεχάσει μια οικογένεια τι συνέβη. Ωστόσο είναι πιο εύκολο να σταματήσει να βασανίζεται και να γυρίσει ξανά στους ρυθμούς που είχε. Ακόμα, δε θα βασανίζεται ξέροντας ότι ο δολοφόνος είναι ζωντανός εκεί έξω, έστω και φυλακισμένος.
*Σήμερα οι τεχνικές εξιχνίασης ενός εγκλήματος (DNA tests κλπ) είναι πολύ αξιόπιστες και έχουν πολύ μικρή πιθανότητα λανθασμένης εκτίμησης.
Με άλλα λόγια, είναι ελάχιστες οι πιθανότητες να καταδικαστεί κάποιος για ένα έγκλημα το οποίο δεν διέπραξε. Οι κάμερες, τα διάφορα συστήματα παρακολούθησης, και οι τεχνικές των ιατροδικαστών αποδεικνύουν με σχεδόν απόλυτη ακρίβεια ότι ο κατηγορούμενος όντως τέλεσε το έγκλημα. Άρα είναι ελάχιστες οι πιθανότητες να εκτελεστεί κάποιος ο οποίος είναι αθώος.
*Η ισόβια κάθειρξη δεν εγγυάται ότι ο εγκληματίας δεν θα σκοτώσει ξανά.
Πρώτα απ' όλα, η "ισόβια" κάθειρξη ισοδυναμεί με 20 χρόνια. Ακόμα όμως και αν δοθούν πολλαπλές ισόβιες ποινές, και άρα καταδικαστεί ο εγκληματίας στην φυλακή για ολόκληρη τη ζωή του, υπάρχει πάντα η πιθανότητα απόδρασης, ή τέλεσης εγκλήματος μέσα στη φυλακή. Δεν μπορούμε λοιπόν να αποτρέψουμε μια ενδεχόμενη δολοφονία, ακόμα και μέσα στα φυσικά όρια της φυλακής.
*Η θανατική ποινή είναι συχνά η μόνη λύση απέναντι στην κοινωνική κατακραυγή.
Φανταστείτε να συλλαμβάνονταν βιαστές παιδιών, ή μεγάλοι έμποροι ναρκωτικό...δε θα ήταν λογικό να ζητούσε ο λαός την επιβολή της θανατικής ποινής; Το ίδιο συνέβη και με την περίπτωση του Σαντάμ Χουσείν. Η θανατική ποινή δεν είναι μόνο μέσο δικαίωσης του ενός, αλλά και δικαίωσης μιας ολόκληρης κοινωνίας, όσο και επιβεβαίωσης της ιδέας ενός κράτους αρκετά σκληρού απέναντι στους εγκληματίες. Η θανατική ποινή επαναφέρει την τάξη.
*Η θανατική ποινή είναι η μόνη ποινή που δε μπορεί να αγοραστεί, να δεχτεί αναστολή κλπ.
Με άλλα λόγια είναι μια ποινή που δε μπορεί να μεταβληθεί. Αυτό σημαίνει ότι κάποιος με περισσότερη κοινωνική δύναμη δε θα έχει τη δυνατότητα να κάνει χρήση της θέσης του για να γλιτώσει αυτή την ποινή. Άρα μιλάμε για τη μόνη περίπτωση όπου οι εγκληματίες στέκονται ισάξια απέναντι στο νόμο, ανεξάρτητα από το ποιοι είναι. Αυτό το είδαμε και στην υπόθεση του Αιγύπτιου μεγιστάνα.
*Η θανατική ποινή κοστίζει λιγότερο από την ισόβια κάθειρξη.
Φυσικά αυτό ισχύει απόλυτα μόνο αν η εκτέλεση γίνει άμεσα. Βέβαια έχουμε δείξει σε προηγούμενες αναρτήσεις (εδώ και εδώ) ότι αυτό το επιχείρημα χωλαίνει Παρ' όλα αυτά, οφείλουμε να το αναφέρουμε.
*Η θανατική ποινή δεν είναι μια καινούρια πρακτική. Εφαρμόζεται εδώ και αιώνες.
Άρα για να ισχύει ήδη από τα αρχαία χρόνια, πρέπει να είναι ένα ικανοποιητικό μέσο τιμωρίας των εγκληματιών.
*Γίνονται προσπάθειες ελέγχου της θανατικής ποινής.
Με άρα λόγια, οι διάφοροι οργανισμοί προσπαθούν να θεσπίσουν συγκεκριμένους κανόνες όσον αφορά την επιβολή της ποινής έτσι ώστε να εξαιρούνται από αυτήν οι ανήλικοι, οι γυναίκες σε κύηση, και οι νοητικά και ψυχολογικά ασθενείς. Άρα η ποινή δεν είναι αυθαίρετη.
Συνοπτικά λοιπόν, τα επιχειρήματα υπερ της θανατικής ποινής είναι ιστορικά, κοινωνικά, οικονομικά, και συναισθηματικά. Το κατά πόσο αυτά τα επιχειρήματα είναι ισχυρά το αφήνω στη δική σας κρίση. Σίγουρα δεν τα έχω παρουσιάσει πλήρως, και σίγουρα υπολείπονται αρκετές θέσεις υπερ της θανατικής ποινής. Ωστόσο, πιστεύω ότι τα παραπάνω σκιαγραφούν το πλαίσιο μέσα στο οποίο κινούνται οι υποστηρικτές της εν λόγω ποινής.
Τι πιστεύετε λοιπόν για αυτά; Έχετε να προσθέσετε κάτι ακόμα;
Η αλήθεια είναι ότι τα επιχειρήματα των δύο αυτών πλευρών αλληλοεπικαλύπτονται. Ακόμα, πολλά από αυτά δε στηρίζονται στη λογική αλλά σε συναισθηματισμούς και ηθικές απόψεις. Είναι λοιπόν δύσκολο να πει κανείς ότι μπορούμε να διαμορφώσουμε ολοκληρωμένη και σωστή άποψη απλά και μόνο διαβάζοντας τα επιχειρήματα των δύο πλευρών. Στην πραγματικότητα, εξαρτάται από την αντίληψη και τα πιστεύω του καθενός το αν θα τεθεί υπερ ή κατά της θανατικής ποινής. Φυσικά πολύ σημαντικό ρόλο παίζει και το κοινωνικό πλαίσιο. Πιο δύσκολα θα τεθεί υπερ της θανατικής ποινής ένας Έλληνας από έναν Αμερικάνο, επειδή αυτό το φαινόμενο δεν υπάρχει πλέον στη χώρα μας. Παρ' όλα αυτά, η αναφορά στα επιχειρήματα πρέπει να γίνει. Ελπίζω ότι θα μπορέσω να παρουσιάσω επαρκώς και τις δύο πλευρές με όση περισσότερη αντικειμενικότητα μπορώ.
Ξεκινάμε λοιπόν...
*Το πρώτο και πιο ισχυρό ίσως επιχείρημα υπερ της θανατικής ποινής είναι η ισάξια ανταπόδοση.
Αν κάποιος δολοφονήσει ένα ή περισσότερα άτομα, ή τελέσει κάποια πράξη η οποία πλήττει σοβαρά μια ανθρώπινη ζωή (γιατί μην ξεχνάμε ότι η θανατική ποινή δεν αφορά μόνο δολοφονίες, αλλά και υποθέσεις ναρκωτικών ή βιασμούς), τότε η μόνη ποινή που μπορεί να επιβληθεί στον εγκληματία είναι η θανατική ποινή. Πώς μπορείς να τιμωρήσεις κάποιον για ένα τόσο σοβαρό έγκλημα; Πρόκειται για το δίκαιο "οφθαλμός αντί οφθαλμού".
Στην ουσία, η κοινωνία υιοθετεί ένα μέτρο, το πιο απλό θα λέγαμε, για να χειριστεί μια τέτοια περίπτωση.
*Ένα δεύτερο επιχείρημα είναι η πρόληψη.
Διάφοροι κοινωνιολόγοι/εγκληματολόγοι και λοιποί επιστήμονες αναφέρουν ότι η φυλάκιση και οι λοιπές ποινές που επιβάλλει το ποινικό σύστημα λειτουργούν αποθαρρυντικά για τους μελλοντικούς εγκληματίες. Με άλλα λόγια, αν δεν τιμωρούταν τόσο αυστηρά η αφαίρεση της ανθρώπινης ζωής, οι περισσότεροι άνθρωποι δε θα δίσταζαν να προχωρήσουν σε μια τέτοια πράξη. Συνεπώς, η θανατική ποινή λειτουργεί αποτρεπτικά.
*Ένα άλλο επιχείρημα σχετίζεται με την δικαίωση της οικογένειας του θύματος.
Αυτό το επιχείρημα είναι περισσότερο συναισθηματικό. Η οικογένεια του θύματος ζητάει, όπως είναι λογικό, την τιμωρία του εγκληματία. Εφόσον αφαίρεσε τη ζωή κάποιου συγγενή της, τότε πρέπει να τιμωρηθεί. Παράλληλα όμως, η οικογένεια αυτή είναι πολύ πιθανό να ζητάει εκδίκηση. Από το να πάρει λοιπόν το νόμο στα χέρια της, το κράτος επεμβαίνει και κάνει αυτό που θα ήθελε να κάνει και η ίδια.
Με άλλα λόγια, το κράτος αποτρέπει τους πολίτες από το να γίνουν και οι ίδιοι δολοφόνοι σε απάντηση μιας δολοφονίας που έπληξε άμεσα τους ίδιους.
*'Αρα μιλάμε και για μια αποτροπή εκδικητικών πράξεων από τη μεριά της οικογένειας.
Η αυτοδικία είναι συχνό φαινόμενο. Η θανατική ποινή αποτρέπει έναν αιματηρό κύκλο αντεκδίκησης.
*Σχετικό με το προηγούμενο επιχείρημα είναι το λεγόμενο "closure", η δυνατότητα που δίνεται δηλαδή στην οικογένεια του θύματος να προχωρήσει μπροστά.
Σίγουρα η θανάτωση του δολοφόνου δεν αρκεί για να ξεχάσει μια οικογένεια τι συνέβη. Ωστόσο είναι πιο εύκολο να σταματήσει να βασανίζεται και να γυρίσει ξανά στους ρυθμούς που είχε. Ακόμα, δε θα βασανίζεται ξέροντας ότι ο δολοφόνος είναι ζωντανός εκεί έξω, έστω και φυλακισμένος.
*Σήμερα οι τεχνικές εξιχνίασης ενός εγκλήματος (DNA tests κλπ) είναι πολύ αξιόπιστες και έχουν πολύ μικρή πιθανότητα λανθασμένης εκτίμησης.
Με άλλα λόγια, είναι ελάχιστες οι πιθανότητες να καταδικαστεί κάποιος για ένα έγκλημα το οποίο δεν διέπραξε. Οι κάμερες, τα διάφορα συστήματα παρακολούθησης, και οι τεχνικές των ιατροδικαστών αποδεικνύουν με σχεδόν απόλυτη ακρίβεια ότι ο κατηγορούμενος όντως τέλεσε το έγκλημα. Άρα είναι ελάχιστες οι πιθανότητες να εκτελεστεί κάποιος ο οποίος είναι αθώος.
*Η ισόβια κάθειρξη δεν εγγυάται ότι ο εγκληματίας δεν θα σκοτώσει ξανά.
Πρώτα απ' όλα, η "ισόβια" κάθειρξη ισοδυναμεί με 20 χρόνια. Ακόμα όμως και αν δοθούν πολλαπλές ισόβιες ποινές, και άρα καταδικαστεί ο εγκληματίας στην φυλακή για ολόκληρη τη ζωή του, υπάρχει πάντα η πιθανότητα απόδρασης, ή τέλεσης εγκλήματος μέσα στη φυλακή. Δεν μπορούμε λοιπόν να αποτρέψουμε μια ενδεχόμενη δολοφονία, ακόμα και μέσα στα φυσικά όρια της φυλακής.
*Η θανατική ποινή είναι συχνά η μόνη λύση απέναντι στην κοινωνική κατακραυγή.
Φανταστείτε να συλλαμβάνονταν βιαστές παιδιών, ή μεγάλοι έμποροι ναρκωτικό...δε θα ήταν λογικό να ζητούσε ο λαός την επιβολή της θανατικής ποινής; Το ίδιο συνέβη και με την περίπτωση του Σαντάμ Χουσείν. Η θανατική ποινή δεν είναι μόνο μέσο δικαίωσης του ενός, αλλά και δικαίωσης μιας ολόκληρης κοινωνίας, όσο και επιβεβαίωσης της ιδέας ενός κράτους αρκετά σκληρού απέναντι στους εγκληματίες. Η θανατική ποινή επαναφέρει την τάξη.
*Η θανατική ποινή είναι η μόνη ποινή που δε μπορεί να αγοραστεί, να δεχτεί αναστολή κλπ.
Με άλλα λόγια είναι μια ποινή που δε μπορεί να μεταβληθεί. Αυτό σημαίνει ότι κάποιος με περισσότερη κοινωνική δύναμη δε θα έχει τη δυνατότητα να κάνει χρήση της θέσης του για να γλιτώσει αυτή την ποινή. Άρα μιλάμε για τη μόνη περίπτωση όπου οι εγκληματίες στέκονται ισάξια απέναντι στο νόμο, ανεξάρτητα από το ποιοι είναι. Αυτό το είδαμε και στην υπόθεση του Αιγύπτιου μεγιστάνα.
*Η θανατική ποινή κοστίζει λιγότερο από την ισόβια κάθειρξη.
Φυσικά αυτό ισχύει απόλυτα μόνο αν η εκτέλεση γίνει άμεσα. Βέβαια έχουμε δείξει σε προηγούμενες αναρτήσεις (εδώ και εδώ) ότι αυτό το επιχείρημα χωλαίνει Παρ' όλα αυτά, οφείλουμε να το αναφέρουμε.
*Η θανατική ποινή δεν είναι μια καινούρια πρακτική. Εφαρμόζεται εδώ και αιώνες.
Άρα για να ισχύει ήδη από τα αρχαία χρόνια, πρέπει να είναι ένα ικανοποιητικό μέσο τιμωρίας των εγκληματιών.
*Γίνονται προσπάθειες ελέγχου της θανατικής ποινής.
Με άρα λόγια, οι διάφοροι οργανισμοί προσπαθούν να θεσπίσουν συγκεκριμένους κανόνες όσον αφορά την επιβολή της ποινής έτσι ώστε να εξαιρούνται από αυτήν οι ανήλικοι, οι γυναίκες σε κύηση, και οι νοητικά και ψυχολογικά ασθενείς. Άρα η ποινή δεν είναι αυθαίρετη.
Συνοπτικά λοιπόν, τα επιχειρήματα υπερ της θανατικής ποινής είναι ιστορικά, κοινωνικά, οικονομικά, και συναισθηματικά. Το κατά πόσο αυτά τα επιχειρήματα είναι ισχυρά το αφήνω στη δική σας κρίση. Σίγουρα δεν τα έχω παρουσιάσει πλήρως, και σίγουρα υπολείπονται αρκετές θέσεις υπερ της θανατικής ποινής. Ωστόσο, πιστεύω ότι τα παραπάνω σκιαγραφούν το πλαίσιο μέσα στο οποίο κινούνται οι υποστηρικτές της εν λόγω ποινής.
Τι πιστεύετε λοιπόν για αυτά; Έχετε να προσθέσετε κάτι ακόμα;
14 σχόλια:
Πράγματι,πολλά τα επιχειρήματα υπέρ της θανατικής ποινής..Αν και είμαι κατά αυτής σκεφτόμενη καθαρά αντικειμενικά,το μόνο επιχείρημα που θα μπορούσα να δεχθώ υπέρ αυτής είναι ίσως η δικαίωση της οικογένειας,καθώς είναι η άμεση σχετιζόμενη με την τέλεση του εγκλήματος,οπότε το να νιώθει πλέον πιο ήρεμη μετά την εκετέλεση του εγκληματία,είναι ένας ισχυρός λόγος για να εφαρμοσθεί.
Ακόμα,και το επιχείρημα ότι η θανατική ποινή λειτουργεί προς παραδειγματισμό και αποτροπή τέλεσης νέων εγκλημάτων,θα'ταν ορθό εάν βέβαια όντως ήταν έτσι.Μ'αυτή τη λογική,η Πολιτεία που στην Αμερική είναι πρώτη στην εκτέλεση θανατικών ποινών(Καλιφόρνια ή Τέξας,δεν θυμάμαι)θα'πρεπε να έχει απαλλαγεί πια από τους εγκληματίες και να έχει μειώσει τον δείκτη εγκληματικότητας,κάτι που δεν νομίζω να έχει επιτευχθει!
Γενικά,είναι ένα αμφιλεγόμενο ζήτημα,όπου τόσο τα επιχειρήματα υπέρ όσο και αυτά κατά,έχουν μια ισχυρή βάση.
Daizy: Δεν ξέρω αν ευθύνεται το γεγονός ότι εγώ γέρνω προς την κατάργηση, αλλά βλέπω ότι αυτά τα επιχειρήματα είναι δύσκολο να σταθούν. Αν εξαιρέσεις το θέμα της δικαίωσης, κατά τ'άλλα τίποτα δεν αποδεικνύει ότι η εγκληματικότητα μειώνεται με τη θανάτωση εγκληματιών. Στην πραγματικότητα, τα νούμερα παραμένουν ίδια, άσχετα από το πώς τιμωρούνται οι εγκληματίες, γιατί οι περισσότερες δολοφονίες γίνονται εν βρασμώ ψυχής, οπότε ο επίδοξος δολοφόνος δεν λογαριάζει εκείνη την ώρα πώς ακριβώς θα τιμωρηθεί. Συνεπώς, μήπως η θανατική ποινή είναι "για τα μάτια του κόσμου" που λέμε; Δηλαδή είναι μια ποινή καθαρά για τον εφησυχασμό της κοινωνίας και τίποτα άλλο πέρα από αυτό;...
Κι εγώ αυτό πιστεύω,γιατί όσα επιχειρήματα και να προταθούν,δεν παύει να αποτελεί θανάτωση ενός ανθρώπου.Ό,τι κι αν έχει κάνει,και την πιο στυγνή εν ψυχρώ δολοφονία,δεν μπορώ να δεχθώ άνθρωποι να αποφασίζουν τον θάνατο ενός συνανθρώπου τους,λες κι εκείνοι είναι θεοί κι έχουν το αλάθητο...
Σίγουρα είναι για τα μάτια του κόσμου και για "ανταποδοτικό" παραδειγματισμό..Αν όντως είχε αποτέλεσμα,θα υπήρχε και κάποια μείωση και στην εγκληματικότητα,κάτι που δεν έχει φανεί,ως τώρα τουλάχιστον,οπότε...
Daizy: Διάβασα κάπου ότι οι κυβερνήσεις χρησιμοποιούν τις οικογένειες και τον θρήνο τους σαν αιτία για να δικαιολογήσουν τη θανατική ποινή, η οποία γίνεται περισσότερο για να ικανοποιηθεί η προσωπική διαστροφή των διαφόρων δικαστών κλπ, και λιγότερο για το κοινό αίσθημα ή την ανταπόδοση της οικογένειας. Τρέχα γύρευε δηλαδή...είναι όπως τα λες, ένα κράτος που το παίζει Θεός.
Αυτό που σκεφτόμουν εγώ είναι το εξής: Πώς μπορεί ένας ένορκος ή ένας δικαστής να καταδικάσει έναν άλλο άνθρωπο σε θάνατο; Πώς μπορεί να το δεχτεί αυτό η συνείδησή σου; Δε μιλάω για τις οικογένειες που νιώθουν θυμό (και είναι λογικό να ζητάνε τη θανατική ποινή), αλλά για ανθρώπους που δεν εμπλέκονται προσωπικά. Πώς μπορείς να είσαι εσύ αυτός που σκότωσε έστω και έμμεσα κάποιον;; Το ίδιο και ακόμα περισσότερο, ισχύει για αυτούς που τελούν τη θανατική ποινή. Πώς κοιμούνται τα βράδια ξέροντας ότι εκείνοι πάτησαν το κουμπάκι που έστειλε στο θάνατο κάποιον;; Διαστροφή του ενός και των πολλών...
Κι εγώ αυτό σκέφτομαι...Πώς μπορούν κι έχουν ήσυχη τη συνείδησή τους;;Θεωρούν τους εαυτούς τους κριτές του κόσμου;;
Απόδειξη ότι υπάρχουν πολλοί άνθρωποι χοντρόπετσοι!
Daizy: Χοντρόπετσοι ή απλά τελείως αδαείς! Ποιος έχει τη δύναμη να αποφασίσει αν κάποιος αξίζει να ζει ή όχι; Θα'θελα να'ξερα αν όσοι συμμετέχουν σε εκτελέσεις, έχουν καθαρή τη συνείδησή τους. Πώς μπορεί να κάνει κανείς επάγγελμα το να πατάει δυο κουμπιά που θα αφαιρέσουν τη ζωή κάποιου;;
"Ποιος μπορει να αποφασισει αν καποιος αξιζει να ζει ή οχι;"
Οταν ο εγκληματιας σκοτωνει, σκεφτεται τι αφηνει πισω?? Σκεφτεται πως μπορει να ξεριζωσει οικογενειες? να κλεισει σπιτια?? να αφησει παιδια ορφανα?? ο βιαστης σκεφτεται πως μπορει να δημιουργησει ανεπανορθωτα προβληματα στα θυματα του?? οι εμποροι ναρκωτικων σκεφτονται ποσους μπορουν να οδηγησουν στον θανατο με σκοπο να βγαλουν λεφτα?? οχι... ολοι εχουν δικαιωμα στη ζωη, πρεπει να εχουμε τη δυναμη να συγχωρουμε, το πιστευω. αλλα, αν συγχωρεις, παιζει να την ξαναπατησεις. κανενας δεν εχει το δικαιωμα να αφαιρει την ζωη του αλλου, η ζωη ειναι ενα δωρο που μα δινεται απλοχερα. οποτε, eye for an eye, and a tooth for a tooth... κοινως, οφθαλμος αντι οφθαλμου. :-)
i thanatiki poini prepei na iparxei mono stous politikous gia to adikima tis esxatis prodosias!(prosopiki m apopsi!) dn ginetai n katadikazoun olokliro lao kai n einai eleutheri! giauto oloi oi poustides oi prothipourgoi pou zoun xekinontas apo mitsotaki stin sinexeia ton pousti tn simiti meta ton karamanli p tora mas trexoun t skopia st dikastiria exontas dikio giati to veto. t karamanli itan stimeno gia na mporesoun na mas pane st dikastiria!k teleutaios o poustis o papandreou p poulise tn elladastous xenous!TIN POULISE KAI MAZI ME AUTIN TA PANTA! EPISIS O PAPOULIAS GIATI KANENAS NOMOS DN PERNAEI AN DN TN IPOGRAPSEI O PROEDROS TIS DIMOKRATIAS!KAI OLOI OI IPOURGOI KAI OI VOULEFTESS POU KLEVAN XRIMATA KAI IPEGRAFAN SIMFONIES KATA TIS ELLADAS!
Είναι γεγονός ότι η επιβολή της θανατικής ποινής και η επανένταξή της στο ποινικό σύστημα είναι ένα αμφιλεγόμενο ζήτημα. Θεωρώ όμως ότι θα πρέπει να επιβάλλεται και να εφαρμόζεται ως τιμωρία εγκληματιών που διαπράττουν βαρύτατες εγκληματικές πράξεις και κακουργήματα εκ προ μελέτης, όπως προσχεδιασμένες δολοφονίες, βιασμούς, τρομοκρατικές πράξεις ή εκμετάλλευση και κακομεταχείριση ανηλίκων.
πιστευω πως η θανατική ποινή πρεπει να εφαρμόζεται τουλάχιστον για κακουργήματα όπως ο εκ προ μελέτης φόνος, ο βιασμός, φυσικά η παιδεραστία, περιπτώσεις εσχάτης προδοσίας της πατρίδος και η τρομοκρατία. Όλα αυτά αφήνουν πίσω τους όχι μόνο νεκρούς αλλά και ανθρώπους κατεστραμένους και άδειους. Δεν είναι μόνο θέμα εκδίκησης αλλά δικαίωσης. Και για να είμαι ειλικρινής θα προτιμούσα να εκτελώ τέτοιους τύπους με τα ίδια μου τα χέρια, παρά να ξέρω ότι αναπνέουν τον ίδιο αέρα με την οικογένειά μου. Για την περίπτωση της παιδεραστίας μάλιστα έχω να προτείνω και μερικά βασανιστήρια...
Με την τελευταία πρόταση γυρίζεις στο προ Χριστού... Και όχι πρόσφατα! Συγκεκριμένα στο 5000! Η πρέπει να ξυπνήσετε οι υπέρ της "εσχάτης των ποινών" ή πρέπει να γυρίσουμε 7 χιλιετίες πίσω. Βασικα λαθος προσφώνηση της εδωσα. Μόνο ποινή δεν ειναι! Ούτε τιμωρία ούτε σωφρονισμός. Και μην ξεχνάς: η λογικευση του δραστη είναι ο πρωταρχικος σκοπός του δικαστηρίου και όχι η τιμωρία τουΖ
Ειμαι ΚΑΤΑ της θανατικης ποινης . Η ζωη αποτελει ενα πανανθρωπινο αγαθο . Πως γινεται μερικοι να τασσονται υπερ της επιβολης της θανατικης ποινης στεροντας το δικαιωμα της υπαρξης ενος ανθρωπου και επειτα να νιωθουν αδικημενοι για την στερηση της υπαρξης εμμεσα η αμεσα (αναλογα με το εγκλημα που εχει υποστει το θυμα) ενος δικου τους ανθρωπου. Ο Θεος ειναι αυτος που μας εδωσε πνοη ζωης και μας εβαλε απο τηνανυπαρξια στην υπαρξη και ΜΟΝΟ εκεινος δινει και αφαιρει ζωη οποτε το αποφασισει. Ποιοι ειμαστε εμεις να κρινουμε για τη ζωη του συνανθρωπου; Και στο κατω κατω ας αναρωτηθουμε κι ασς δουμε παραπερα...καποιοι ανθρωποι κατηγορουνται αδικα για εγκληματα που δεν εχουν διαπραξει- γυναικες σε ανατολικες χωρες λογω του θρησκευτικου κανονισμου που τους επιβαλλεται..πως ειναι δυνατο λοιπον να σκοτωθουν αυτοι οι ανθρωποι. Σκοπος καθε αξιοποινης πραξης ειναι ο σωφρονισμος κι οχι η αντεκδικηση . Με το θανατο παυεται η ανθρωπινη υπαρξη δεν παυεται ομως το εγκλημα !
Σε ευχαριστω πολυ με βοηθησε αρκετα σε μια εργασια που ειχα
Ειμαι μαθητρια γ λυκειου και μολις τωρα ειμαι ετοιμη να γραψω εκθεση για το αν ειμαι υπερ ή κατά της θανατικής ποινής.Εγώ λοιπόν, είμαι υπέρ και θα επικαλεστώ μόνο 3 λόγους όπου θεωρώ και τους πιο πειστικούς -λογικούς ώστε να εφαρμόζεται η θανατική ποινή όχι μονο στην Ελλάδα αλλά γενικώς.Η τιμωρια του εγκληματια αποφέρει ηθικη ικανοποιηση τοσο στο θυμα οσο και στους οικειους του. Αλλα δεν θα σταθω πολυ στους οικειους οσο στο θυμα, απο βιωματικη εμπειρια σας λεω οτι δεν ξερετε πώς ειναι να έχετε βρεθεί σε κίνδυνο. Έχω βιωσει ένα πολύ άσχημο συμβάν κατά το οποίο κάποιος προσπάθησε να με κακοποιήσει και να με βιάσει. Και γιατί σας το λέω αυτό? Το λέω για να καταλάβουν κάποιοι ότι σε περιπτώσεις βιασμου, κακοποιησης, απαγωγης και δολοφονιας,παιδικης πορνογραφιας και τα λοιπά δεν ειναι η λυση η ισοβια καθειρξη οχι. Οχι οτι η θανατικη ποινη θα γυρισει δια μαγειας το χονο πισω και θα σβησει απο εμενα ή απο αλλων ατομων την μνημη , αλλα θα αποκατασταθει δικαιοσυνη. Δν ειναι λιγες οι περιπτωσεις οπου παρα τη φυλακιση του ταδε βιαστη ή εγκληματια οταν αποφυλακιστηκες επαναλαβε εις διπλους και εις τριπλουν μην σας πω το ιδιοο φρικιαστικο εγκλημα . Δεν συμφνων καθολου με οσους λενε οτι δν εχει σωφρονιστικο χαρακτηρα αυτη η ποινη. Εχει και παρα εχει , βεβαια ειναι απο ποια πλευρα βλεπεις και εξεταζεις ενα αντικειμενο. Η θανατικη ποινη ειναι ενα ιδαιτερο θεμα , προσωπικα θα χαιρομουν εαν επιβαλλοταν και δεν το λεω γιατι εγω σαν ανωνυμη δεχτηκα μια "επιθεση" και βιωσα κατι ασχημο αλλα το λεω γιατι θυμωνω και οργιζομαι σε μεγαλο βαθμο οταν βλεπω ακραιες περιπτωσεις εγκληματιων που εχει στην κυριολεξια καταστρεψει οικογενεις και εχουν αφησει πισω θυματα χωρις πλεον ονειρα, μυαλο (λογω πιθανωνν ψυχιατρικων προβληματων) , με σημαδια σε σωμα και σε αναμνησεις ακομη και νεκρα θυματα. ....για πεειτε μου κατα ποσο ειναι δικαιο απλα να τους βαζουμε φυλακη? εμ ? για πειτε μου κατα ποσο ηρεμοι θα νιωθατε αν ο βιαστης της κορης σας ή του γιου σας απλα του επιβαλλοτν φυλακιση για 20-30 ή δεν ξερω και εγω για ποσα χρονια? Απλα αναρωτηθειτε αν εγκληματιες τετοιου ειδους αξιζουν δωρεαν διαμονη και σίτιση σε ενα μεν οχι και τοσο καλο και φιλικο περιβάλλον αλλα απλα να κοιμαστε και να ξερετε οτι αυτους που εβλαψε εσας, το παιδι, το εγγονι , το φιλο σας ακομη αναπνεει κι ισως προκαλεσει το ιδιο εγκλημα και σε μια αλλη οικογενεια????????
Δημοσίευση σχολίου